Zamki na terenie Lewantu wznosiły również zakony rycerskie, głównie templariuszy (założony w 1118 r. w Jerozolimie) i joannitów (założony w 1130 r.), zwanych też szpitalnikami (od szpitala św. Jana w Jerozolimie, którym się opiekowali), od XVI w. zaś rycerzami maltańskimi (od 1530 r. władali wyspą Maltą). Ich warownie stanowiły bodaj najbardziej rozwiniętą, dojrzałą formę architektury obronnej krzyżowców. Jednym z największych i naj- warowniejszych zamków szpitalników był Margat w Syrii, położony zaledwie 2 km od wybrzeża Morza Śródziemnego i 13 km od granicy ze światem muzułmańskim. Ten potężny zamek, usytuowany na skalistym wzgórzu, oblany morzem piaszczystych wydm, składa się z dwu pierścieni masywnych murów, wzmocnionych basztami i bastejami.