-
Początkowo zamek iłżecki , w XIII w., biskupi krakowscy wznieśli tu, na wzgórzu, murowaną wieżę i zapewne drewniane zabudowania mieszkalne. W 1340 r. biskup Jan Grot podjął budowę murowanych zabudowań zamkowych. XVI w. przyniósł poważną restaurację i ozdobienie obiektu w stylu renesansowym. Jak większość polskich zamków, również iłżecki został mocno zniszczony przez Szwedów w czasie „potopu”; odtąd, mimo ponownych prac restauracyjnych w 1670 r., popadał już stale w coraz większą ruinę. Zamek w Chęcinach zachował się w nieco lepszym stanie. Zbudowali go na przełomie XIII i XIV w. biskupi krakowscy, wkrótce jednak przeszedł na własność królewską i odtąd — troskliwie restaurowany i rozbudowywany — stał się na długi okres jedną z potężniejszych warowni polskich. Tu nawet przechowywano skarb koronny, tu spędzali niewolę jeńcy krzyżaccy wzięci pod Grunwaldem. Położony na wyniosłym wzniesieniu, składał się właściwie z dwu zamków: właściwego i tzw. niższego, powstałego prawdopodobnie dopiero na przełomie XV i XVI w.
