Pierwszy z nich, z XIV i XV w., usytuowany na wyniosłym, wydłużonym wzgórzu, masywem murów powtarza kształt zajmowanego wzgórza: nad pierwszym pierścieniem wydłużonych murów, jakby na masywnym cokole, wyrasta takiż w planie wydłużony ciąg murów właściwego zamku, wzmocnionych półcylindrycznymi basztami, z kolosalnym czworobocznym donżonem pośrodku, spinającym równoległe do siebie mury kurtynowe . Fuensaldańa, z połowy XV w., to jakby wolno stojący masywny donżon, z dobudowanym umocnieniem wjazdu. Naroża donżonu wzmacniają cylindryczne wieże. Wieże te, jak i mury kurtynowe, wieńczy piękny krenelaż na machikułach, wydatnie wysunięty na zewnątrz Zamek Almansa, malowniczo położony na skalistym wzgórzu, zbudowany z kamienia, nie zaś z cegły, przypomina jeszcze formą bryły zamki romańskie.
