Jednocześnie zaś wyniki wielu prac psychologicznych, np. ankiet przeprowadzonych wśród dorastającej młodzieży przez Bandurę i Waltersa, wykazały, że większość młodzieży agresywnej pochodzi z rodzin, w których rodzice sami są agresywni (a więc stosują takie metody wychowawcze). Karzą oni swoje dzieci biciem, ograniczeniami w przywilejach, jednocześnie zachęcając do agresji poza domem, w kręgu kolegów, i odrzucając potrzebę zależności. W przypadku takich młodych ludzi spotykamy się na ogół z poważnym niepokojem zależności: nie omawiają z rodzicami swych problemów, nigdy właściwie nie proszą ich o radę, możliwie jak najrzadziej zbliżają się c o nich z otwartymi, pozytywnymi uczuciami.