Wielu uczonych przypuszcza, że odsuwanie w czasie kary za niestosowne zachowanie pełni zasadniczą rolę w takim ukształtowaniu osobowości dziecka, że jeżeli później znajdzie się ono w sytuacji umożliwiającej zachowanie zakazane, to albo oprze się pokusie, albo wykona działanie, lecz będzie po nim miało poczucie winy. W eksperymencie Aronfreeda (1963) dzieci znajdowały na stole dwie zabawki: pierwszą znały dobrze, gdyż wielokrotnie się nią już bawiły, druga zaś była nowa, ciekawa i pociągająca. Prowadzący eksperyment ostrzegł dzieci, że wolno im się bawić tylko starą zabawką, a drugiej nie wolno dotknąć.