Tym można wytłumaczyć, że dziecko ekstrawertyczne w mniejszym stopniu potrafi przeciwstawić się jakiejś ciekawej pokusie, bo bardziej przyciąga je radość pochodząca z wykonania zadania, niż obchodzi kara, którą można za to otrzymać. W przypadku przesadnej pobłażliwości i braku kontroli dziecko ekstrawertyczne może łatwo stać się osobą aspołeczną, która nie będzie miała żadnych wewnętrznych hamulców dotyczących zachowania i bardzo łatwo trafi na złą drogę. U dziecka interowertycznego — ponieważ jest wrażliwe na zakazy i kary — wewnętrzna kontrola wytworzy się bardzo łatwo, a zbyt silne, za sztywne ograniczenia mogą je „przespołe- cznić”: stanie się człowiekiem lękliwym, bojącym się niepowodzeń i konsekwencji.
