Dzieje wypraw krzyżowych (krucjat) — ponad dwustu siedemdziesięciu lat (z przerwami) krwawych zmagań europejskiego rycerstwa ze światem muzułmańskim i jeszcze tragiczniejszych ofiar spośród biedoty, a nawet dzieci, przemierzających tyleż z fanatyzmem, co z nadzieją na odmianę losu, całe połacie Europy, by dotrzeć do Ziemi Świętej — ukazały w całej jaskrawości oblicze społeczne średniowiecznej Europy, polityczne tendencje i moralną obłudę ówczesnych feudałów. Ideą przewodnią była dla krzyżowców (nazwa pochodzi od znaku krzyża na płaszczach rycerzy) walka w obronie Ziemi Świętej, świętego dla chrześcijan miasta Jerozolimy — miejsca Grobu Chrystusa — przed muzułmanami.