Na początku XIII w. od strony południowej, nie zabezpieczonej, jak północno-zachodnia, stromym urwiskiem i rzekami, dobudowano jeszcze drugą część warowni, otoczoną nieregularną linią murów z basztami na narożach i dwiema półcylindrycznymi masywnymi basztami przy bramie wjazdowej. Podobny układ — z zamkiem górnym, jakby cytadelą, i niżej położonym, rozległym dziedzińcem zamkniętym pierścieniem murów, otrzymał zamek Beston. Właściwy, górny zamek otoczony był nie tylko murami, ale także szerokim na 10,65 m i głębokim na 8,52 m rowem, wykutym w litej skale. Regularne w planie zamki — typowe dla końca XIII i XIV w. — reprezentują m.in. Harlech, Caerlaverock, Beaumaris i Bodenham . Pierwszy z nich, zbudowany w północnej Walii za czasów Edwarda I, to zbliżony do trapezu czworobok potężnych murów kurtynowych z cylindrycznymi
