Takie dziecko będzie przejawiało agresję dlatego, że właśnie wtedy się złości i nic na świe- cie nie zmusi go do ukrycia swych uczyć. Tych przejawów agresywności będzie jednak o wiele mniej niż u dzieci z grupy drugiej, ponieważ właśnie nikła liczba kar stwarza mniej frustracji mogącej wywołać gniew.Niezmiernie interesujące i pouczające wyniki eksperymentów wspomnianych badaczy przypominają jednak nie dokończoną myśl. Wprawdzie wyciągają oni słuszne wnioski, lecz nie dają prawdziwego obrazu stosunku wychowawca — dziecko, ponieważ koncentrują się wyłącznie na stopniu kary, jej ilości, całkowicie zapominając o emocjonalnym stosunku pomiędzy wychowawcą a dzieckiem, którego znaczenie — jak już to wcześniej podkreślaliśmy — przerasta wybraną formę kary.
