Z punktu widzenia treściowej kwalifikacji tak zwany empiryzm logiczny,albo pozytywizm logiczny, albo neopozytywizm mieści się jak podkreśla Kołakowski – wewnątrz ogólniejszej tendencji nazywanej zwykle filozofią analityczną (1966: 187). Pod tym ostatnim określeniem mieszczą się wysiłki, zapoczątkowane przez G.E. Moore a,na rzecz analizy języka, potocznego i naukowego, w celu wyjaśnienia sensu zastanych pojęć, twierdzeń i sporów. Miały one doprowadzić do rozstrzygnięcia w sposób naukowy tradycyjnych problemów lub ich odrzucenia jako bezsensownych. Połączenie empiry- stycznej interpretacji wiedzy z wielostronnym zastosowaniem logiki matematycznej miało ujawnić nowe możliwości wobec tradycyjnych gestii filozoficznych, co empiryzm logiczny uważał za szczególną swoją zasługę.