Ten „naukowy punkt widzenia” ma podważać przekonanie, że stany wewnętrzne człowieka, czyli jego świadomość, procesy myślenia, wartości, ideały regulują działania człowieka. Behawioryści stworzyli obraz człowieka reaktywnego, działanie którego jest zaprogramowane przez aktywne środowisko. Człowiek ten stanowi rezultat uczenia się społecznego według schematu bodziec-reakcja repertuar reakcji został ukształtowany w przeszłości poprzez oddziaływanie środowiska społecznego. Różnice między ludźmi są wynikiem odmiennej struktury bodźców oddziałujących na nich. „Behawioryści odrzucili -pisze Kozielecki – koncepcję człowieka aktywnego i samodzielnego, człowieka kierowanego przez wewnętrzne motywy i dążenia (1976: 25).
