-
Nasadę wału zabezpieczała przed rozsuwaniem się, na skutek olbrzymiego własnego ciężaru, kamienna ława, również umocniona drewnianą konstrukcją rusztową i zarazem hakową (na balach poprzecznych zostawiano przy zewnętrznym końcu występy z przyciętych konarów, o które zaczepiały się belki układane wzdłuż). Czasem, przy umocnieniach grodów usytuowanych na bagnach czy na wyspie jeziora, przed działaniem fal, zwłaszcza podczas roztopów i burz, budowano jeszcze z wielu rzędów wbitych ukośnie pali falochrony, jak niegdyś w Biskupinie. Tak umocniony wałem, palisadą i ławą kamienną teren wypełniały zabudowania mieszkalne i gospodarcze, budowane również z drewna. Największy rozwój budownictwa grodów i osad obronnych na obszarach Polski przypadł na stulecia od VIII do XI włącznie, to znaczy na czasy przedpiastowskie (organizowanie się zalążków państwowości) i wczesnopiastowskie.