-
Usytuowany na wysokim, trudno dostępnym wzniesieniu, zamek zajmował nieregularną przestrzeń o długości około 160 m, szerokości — od północy 60 m, od południa zaś — zaledwie 9 m. Prócz dwu solidnych donżonów, czworobocznego i cylindrycznego (Anebos i Scharfenburg), wchodzących w system fortyfikacji tej okazałej warownej rezydencji cesarskiej (tu nawet przechowywano insygnia, snadź zamek uważano rzeczywiście za niemożliwy do zdobycia), także budynki gospodarcze umocnione były osobnymi murami obronnymi. Z czasów gruntownej przebudowy zaniku za Fryderyka I Barbarossy zachował się m. in. donżon wskazujący już wyraźnie na wykorzystanie doświadczeń krzyżowców w budownictwie fortyfikacyjnym. Okazała baszta, kryjąca studnię wydrążoną w skale, na głębokość 62 m, pochodzi z pierwszej połowy XIII w., z czasów Fryderyka II.
