Metodologiczna zasada Durkheima „badać fakty społeczne tak jak rzeczy” ma trzy dalsze składniki: fenomenalizm, indukcjonizm i obserwacja ekstraspekcyjna. Fenomenalizm wymagał od nauki ograniczenia jej analizy do dziedziny obserwowalnych zjawisk, zalecał, aby postępować od faktów (wrażeń zmysłowych) do ograniczonych generalizacji: „Ponieważ zewnętrzna strona rzeczy dana jest nam poprzez wrażenia… nauka chcąc być obiektywną, winna wychodzić nie od pojęć ukształtowanych bez jej udziału, ale od wrażeń. To z danych zmysłowych winna ona zaczerpnąć bezpośrednio elementy swych wstępnych definicji. Z wrażenia wywodzą się wszystkie idee ogólne…”