Psychologowie mogli z łatwością zarejestrować zachowanie dziecka w momencie, kiedy spostrzegło, że nie upilnowało powierzonego mu chomika. Za otwartymi, bezspornymi oznakami poczucia winy badacze prawie we wszystkich przypadkach rozpoznawali określony wzór postępowania rodziców czy wychowawców, o którym wspominaliśmy już kilkakrotnie, ale którym dokładnie zajmiemy się w ostatniej części pracy. Teraz stwierdzimy jedynie, że dopóki nie wytworzy się lub nie umocni wewnętrzny system motywacji, zewnętrzne podtrzymywanie lub zakazywanie zachowań dziecka (oczywiście w odpowiedniej proporcji, stopniu i na odpowiednim tle emocjonalnym) jest nieodzowną częścią składową wychowawczego wzorca zachowania.
