Historia opactwa sięga jeszcze wieku VIII, kiedy założone tu zostało niewielkie oratorium benedyktynów, pod wezwaniem św. Michała. Budowle opactwa — na samotnym wzgórzu-wysepce, wyłaniającym się z tafli morza, połączonym z lądem jedynie przez groblę Pon- torson — ufundował książę normandzki Ryszard I w roku 966. Prace trwały jednak bardzo długo, poprzez czasy romańskie i gotyckie. Fortyfikacje otaczające klasztor i całą wysepkę powstały dopiero w XIV i XV w., w czasie tzw. wojny stuletniej między Anglią a Francją, kiedy to przez 30 lat opactwo Mont Saint-Michel dzielnie stawiało opór Anglikom. Już same mury klasztorne, wieńczące szczyt wzgórza, masywne, gęsto oskar- powane, z oknami dopiero w wyższych kondygnacjach, przedstawiały sobą fortecę trudną do zdobycia. U podstawy wzgórza- -wysepki zbudowano jednak dodatkowo silny pierścień murów obronnych, z cylindrycznymi basztami, solidnym parapetem na machikułach i z otworami strzelniczymi.