Agresja nie jest więc często niczym innym, jak negatywną formą zwrócenia na siebie uwagi. Dziecko jest agresywne, by wzbudzić w kimś, z kim pozostaje w związku przynależności, zainteresowanie swoją osobą. Dla pedagogów jest to ważna informacja, bo nierzadko zdarza się, że w celu wychowawczym pedagog zaczyna się bardziej zajmować dzieckiem, które nagle stało się agresywne, i nie zauważa, że właściwie „obsługuje” ucznia, który właśnie po to stał się agresywny, aby nauczyciel się nim zajął. Zakłócenia samooceny logicznie wypływają z faktu, że dzieci agresywne są przez rodziców odpychane częściej niż inn; lub też wychowują się w zimnej, odpychającej atmosferze.