Dla dorastającego dziecka prawdziwą pomoc stanowią takie modele obserwacyjne, których sposób życia, poglądy — przynajmniej w istotnych zagadnieniach — pokrywają się z jego własnymi poglądami. W przeciwnym razie dziecko będzie hamowało wyuczone od modelu działania bądź przystosuje je do siebie, to znaczy przekształci na takie poglądy i działania, które będą zgadzały się z jego własnym pojmowaniem żydal* Modele identyfikacyjne z lat dziecięcych wiążą więc „wolną uczuciowość” dziecka i konsekwentnie wpływają na dalszy rozwój osobowości. Prawdopodobnie rację ma Fust, twierdząc, że spośród wielu trudnych spraw na tym świecie — choć jest to możliwe — najtrudniej jest się zmienić.
